مطالعۀ نحوۀ انعکاس آلودگی زیست‌بوم‌های دریایی جنوب کشور در بیستمین جشنوارۀ هنر محیطی ایران

در طی دهه‌های اخیر، در اثر ساز‌وکارهای بی‌حد و حصر انسانی و بهره‌برداری‌های نابخردانه، آلودگی اکوسیستم‌های آبی به وقوع پیوسته است که از جمله پیامدهای جبران‌ناپذیر این مخاطرۀ زیست‌محیطیِ جهان صنعتی می‌توان نابودی تنوعات زیستی را برشمرد. در بین مناطق مختلف کشور، خلیج‌ فارس که در زمره یکی از مهم‌ترین پهنه‌های آبی جهان به ‌شمار می‌رود، به سبب آلاینده‌های مختلف زیست‌محیطی، لقب آلوده‌ترین محیط زیستِ دریایی را به خود اختصاص داده است. در این راستا، گروهی از هنرمندان معاصر با گرایش هنر محیطی، عکس‌العمل خویش نسبت به اهمیت و نقش ضروری آب در حیات جانداران و کنترل آلودگی آن را ابراز نمودند. این مقاله با هدف بررسی و شناخت چگونگی بازنمایی و انعکاس آلودگی محیط زیست دریایی جنوب کشور در آثار هنرمندان محیطی ایران، به طرح این موضوع پرداخته است که هنرمندان، جهت بازیابی ارزش‌ها و کارکردهای زیست‌محیطی دریاهای خطۀ جنوب ایران و به ویژه خلیج فارس، به لحاظ حیات گونه‌های جانوری چگونه آثار خویش را بر مبنای چالش آلودگی آب‌های این موقعیت جغرافیایی در جزیرۀ هرمز خلق نمودند. پژوهش کیفی حاضر بر مبنای هدف از نوع پژوهش‌های بنیادی- نظری بوده که به روش توصیفی- تحلیلی به پردازش آثار هنر محیطی که مبیّن بحران آب ناشی از آلودگی‌ها می‌باشد، همت گماشته است. در این پژوهش به ‌منظور گرد‌آوری اطلاعات و داده‌های موردنیاز، از منابع کتابخانه‌ای و پایگاه‌های معتبر مجازی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته‌ها اذعان می‌دارد که هنرمندان محیطی، خطرات و پیامد‌های ناشی از آلاینده‌های مختلف زیست‌بوم خلیج فارس را با بهره‌مندی از نشانه‌های ساده و ادراکی زیست‌محیطی، تکنیک خاص اجرایی و نیز استفاده از مصالح طبیعی و مصنوعیِ منطبق با نوع آلوده‌کننده بازتاب دادند.