پژوهشگر دورۀ دکتری تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی، دانشگاه هنر تهران، ایران.
چکیده
سه رساله‌ی گلستان هنر، مناقب هنروران و قانون‌‌الصور، از جمله متون هنری ارزشمند عصر صفوی هستند که می‌‌توان آنها را به‌‌عنوان طلایه‌‌داران عرصه‌ی تاریخ‌‌نگاری نقاشی ایرانی به‌‌شمار آورد؛ چرا که مؤلفان این رسالات، برای اولین بار، هنرهای دیداری و احوالات هنرمندان آنها را به‌‌شکلی مستقل، موضوع و محتوای اثر خود قرار داده و از این طریق، بر اهمیت این دسته از هنرها در گفتمان آن دوران، صحه گذاشته‌‌اند. با توجه به ضرورت بررسی و مطالعه‌ی پیشینه‌ی تاریخی هنر نقاشی ایرانی، در راستای درک بهتر مفاهیم و شناخت رویکردها و نگرش‌‌های بنیادین هنرمندان آن، در این نگاشته به مرور، ابعاد تاریخ‌‌نگاری سه رساله‌ی فوق پرداخته می‌‌‌‌شود. لازم به ذکر است که این پژوهش، در چهارچوب مطالعات تاریخی، تحت راهبرد کیفی و با روش تفسیری- تاریخی صورت پذیرفته است. در نهایت، علاوه بر مقایسه‌ی وجوه تاریخ‌‌نگارانه‌ی این متون، اهمیت نقاشی در محتوای نوشتاری این رسالات و به‌‌‌‌طور خاص در گلستان هنر، بررسی گردیده است.
)