دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر، گروه مطالعات عالی هنر، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
چکیده
جنبش آینده‌گرایی با یک جنبش اجتماعی، شهرنشینی و پذیرش تفکر مدرنیستی ارتباط تنگاتنگی دارد. به همین ترتیب، جنبش هنری فمینیستی نقش مهمی در مبارزه برای حقوق زنان ایفا می‌نماید؛ با توجه به اینکه کارکرد هنر برای برقراری ارتباط و آرامش و گرد هم آوردن مردم در طول همه‌گیری کووید 19 به شدت خود را نشان داده است؛ پژوهش حاضر با هدف مطالعه‌ی کارکردهای پنهان هنر در جامعه؛ با تاکید بر ظرفیت قانون‌گذاری هنرمندان معاصر ایران مورد مطالعه قرار گرفت. پژوهش حاضر به روش کیفی و براساس مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که در جامعه‌ی مدرن ما، هنر راهی جهانی برای مردم برای بیان خود و به اشتراک گذاشتن احساسات خود با جهان است. هنر راه مهمی است که از طریق آن می‌توان با دیگران ارتباط برقرار کرد، به ویژه در مواقع بحران. در نهایت، هنر بستری است برای مردم برای بیان خود و زندگی کردن رویاهای خود. این به آنها کمک می‌کند تا با زمان‌های سخت کنار بیایند و چیزی زیبا از آنها خلق کنند. پژوهش حاضر نشان داد که هنر به جامعه و افراد جامعه این امکان را می‌دهد که احساسات، عواطف و افکار خود را به شیوه‌هایی بیان کند که همیشه در کلمات یا اعمال ممکن نیست. هنر به افراد سایر جوامع کمک می‌کند تا احساس خود را نسبت به چیزهای خاص بهتر درک کنند. هنر بازتاب جامعه و فرهنگ است. این به جامعه کمک می‌کند تا انسان درک کند که به عنوان یک انسان چه هستیم و بر نحوه ارتباط افراد با یکدیگر تأثیر می‌گذارد. پژوهش حاضر همچنین نشان داد که هنر بیان افکار، احساسات و تجربیات درونی ماست. همچنین بیانی از خلاقیت است که می‌تواند برای بازتاب خود یا تأثیر اجتماعی استفاده شود. جنبش‌های هنری اغلب نقش مهمی در تغییرات اجتماعی ایفا کرده‌اند و هنر اغلب منجر به تغییر در تفکر یا گرایش‌های سیاسی می‌شود.
)